آب وآبشستگی پلها

آبشستگی  که به انگلیسی Hydrodynamic scour  نام دارد پدیده ای است که همیشه موجودیت و پایداری پل‌ها و ابنیه و سازه‌ها را به خطر می‌اندازد برای در امان ماندن ابنیه از آبشستگی   دقت  در طراحی ابنیه و مسائل هیدرولوژیکی و هیدرولیکی ضروری میباشد  تا عمر سازه را به حداکثر رساند ،عمق آبشستگی  نیاز به مطالعه و مداقه  و شناخت فراوان زیست محیطی و علم عمران دارد، در طول سال‌ها پس از احداث ابنیه سازه‌ها و ابنیه بر روی الگوی جریان و شدت آن تاثیر می‌گذارند و فرسایش ناشی از تنگ شدگی ،کاهش ناشی از مقطع جریان و فرسایش ناشی از ساخت سازه و ابنیه در مسیر جریان آب و انحراف جریان آب  و تنش های هیرولیکی مبباشد.

یکی از روش‌های مهار فرسایش قرار دادن پی یا فونداسیون در تراز پایین‌تر از عمق گودال‌های فرسایشی می‌باشد که در هنگام طراحی سازه‌ها باید به آن توجه ویژه‌ای داشت و همچنین ایجاد پوشش‌های حفاظتی بتنی و سنگی گرداگرد پایه‌ها نیز کمک شایانی به مهار فرسایش پایه های پل‌ها دارد.

آبشستگی (Hydrodynamic scour) پدیده ای است که در اثر عبور جریان سیال به خصوص آب در مرزهای تماس با دیگر اجسام در سازه‌های هیدرولیکی بوقوع می‌پیوندد.

آبشستگی موجودیت پل ،دیوار و حتی سایر ابنیه را به خطر می‌اندازد چرا که مقاومت و پایداری پل به خطر افتاده ،محتمل است در طراحی ابنیه مسائل هیدرولوژیکی و هیدرولیکی به صورت کامل در نظر گرفته نشده و فوندا سیون برای یک عمق  آبشستگی مناسب طراحی نگردیده همین امر باعث خالی شدن بیش از حد خاک اطراف پی دیوار و ابنیه شده تا اندازه ای که جریان آب به عمق فونداسیون نفوذ کرده و در طی سالها باعث تخریب و اضمحلال ابنیه میگردد. ممکن است در سالهای طراحی واحداث ابنیه عمق بستر در محل پل تقریباً یکنواخت بوده است و پس از احداث به علت وجود کوله‌ها جریان در برخی از دهانه‌ها بیشتر شده و بستر آب پایین‌تررفته است.